Enero 29, 2021

​Marcos 4: 26-34
Biyernes ng Ika-3 Linggo sa Karaniwang Panahon (I)

Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa mga tao, 
“Ang paghahari ng Diyos ay maitutulad sa isang naghahasik ng binhi sa kanyang bukid. 
Pagkatapos niyon, 
magpapatuloy siya sa kanyang pang-araw-araw na gawain; 
tutubo at lalago ang binhi nang hindi niya nalalaman kung paano. 
Ang lupa’y siyang nagpapasibol at nagpapabunga sa mga pananim: 
usbong muna, 
saka uhay na pagkatapos ay mahihitik sa mga butil. 
Pagkahinog ng mga butil, agad itong ipagagapas sapagkat dapat nang anihin.”

“Sa ano natin ihahambing ang paghahari ng Diyos?” 
sabi pa ni Hesus. 
“Anong talinghaga ang gagamitin natin upang ilarawan ito? 
Tulad ito ng butil ng mustasa na siyang pinakamaliit sa lahat ng binhi. 
Kapag natanim na at lumago, 
ito’y nagiging pinakamalaki sa lahat ng puno ng gulay; 
nagkakasanga ito nang malalabay, 
anupat ang mga ibon ay nakapamumugad sa mga sanga nito.”

Ang Salita’y ipinangangaral ni Hesus sa kanila
sa pamamagitan ng maraming talinghagang tulad nito, 
ayon sa makakaya ng kanilang pangunawa. 
Hindi siya nangaral sa kanila nang hindi gumagamit ng talinghaga; 
ngunit ipinaliwanag niya nang sarilinan sa kanyang mga alagad ang lahat ng bagay.

Preacher: Lyn Geron