Nobyembre 13, 2020

​Lucas 17: 26-37
Biyernes ng Ika-32 Linggo sa Karaniwang Panahon (II)

Noong panahong iyon, 
sinabi nin Hesus sa kanyang mga alagad, 
“Ang pagparito ng Anak ng Tao ay matutulad 
sa kapanahunan ni Noe. 
Noon, ang mga tao’y nagsisikain at nagsisiinom, 
nag-aasawa, hanggang sa araw na
sumakay si Noe sa daong. 
Dumating ang baha at namatay silang lahat. 
Gayun din noong panahon ni Lot. 
Ang mga tao’y nagsisikain at nagsisiinom, 
namimili at nagbibili, 
nagtatanim at nagtatayo ng bahay. 
Ngunit nang araw na umalis si Lot sa Sodoma, 
umulan ng apoy at asupre at natupok silang lahat. 
Gayun din sa pagdating ng Anak ng Tao.

“Sa araw na iyon,
ang nasa bubungan ay huwag nang
bumaba upang kunin ang kanyang mga
ari-arian sa loob ng bahay. 
Ang nasa bukid ay huwag nang umuwi. 
Alalahanin ninyo ang nangyari sa asawa ni Lot. 
Ang sinumang magsikap na iligtas ang 
kanyang buhay ay mawawalan nito; 
ngunit ang sinumang mawalan ng kanyang 
buhay ay siyang makapagliligtas nito. 
Sinasabi ko sa inyo: may dalawang
 lalaking natutulog sa isang higaan sa gabing iyon; 
kukunin ang isa at iiwan ang isa. 
May dalawang babaing magkasamang gumigiling; 
kukunin ang isa at iiwan ang isa. 
May dalawang lalaking gumagawa sa bukid; 
kukunin ang isa at iiwan ang isa.” 
“Saan po, Panginoon?” 
tanong ng kanyang mga alagad. 
Sumagot siya, 
“Kung saan naroon ang mga bangkay, 
doon naman nagkakatipon ang mga buwitre.”

Preacher: Chickie Locsin